- Inspiratie
- Kunstenares Anouk Rosenhart
In gesprek met Anouk Rosenhart
Op een grauwe dinsdagmiddag betreden we het lichte atelier van Anouk Rosenhart. Een mooie, maar kleine ruimte waarin iedere centimeter goed wordt benut. Overal waar je kijkt, hangen kunstwerken en staan bakjes met mozaïeksteentjes. Anouk heeft zich, na het afronden van haar studie aan het Italiaanse Scuola Mosaicisti del Friuli, ten doel gesteld de moderne mozaïekkunst in Nederland te introduceren. Wij spraken Anouk over haar kunstwerken, manier van werken en inspiratiebronnen.
Je bent Maestra Mosaicista, kun je wat vertellen over je opleiding?
“Het laatste jaar van mijn opleiding Kunstgeschiedenis heb ik aan de Università di Verona gestudeerd. Hoewel het een interessante studie was, wilde ik heel erg graag met mijn handen werken en meer creatief bezig zijn; het liefst een echt ambacht leren. Via een kunstenaar kwam ik terecht bij de Scuola Mosaicisti del Friuli, de enige school ter wereld die een professionele opleiding in de mozaïekkunst biedt. Vanuit de hele wereld komen studenten naar dit kleine dorp in Italië om mozaïek te leren. Na een kort bezoek heb ik mij direct ingeschreven voor de driejarige opleiding en vanaf de eerste dag wist ik dat fare mosaici mijn toekomst was. Het doel van de opleiding is het samenvoegen van een traditioneel ambacht met eigentijdse innovatieve stijlen en materialen. Mozaïek is zoveel meer dan alleen het decoreren van vloeren, wanden en andere oppervlakten, het is een op zichzelf staande kunstvorm geworden. De Scuola Mosaicisti del Friuli is een klassieke opleiding. Je leert op school de basiskennis, het ambacht en de regels van mozaïek. Tijdens de opleiding staat alles vast. Als je na drie jaar klaar bent, kun je eigenlijk pas gaan doen wat je echt wilt.“
Hoe heb je jouw stijl ontwikkeld?
“Toen ik na drie jaar klaar was met mijn opleiding ben ik weer in Nederland gaan wonen. Ik wilde graag een eigen stijl ontwikkelen, maar vond dit erg lastig. In Italië is mozaïek groot, in Nederland kennen we het vooral van vazen en tafeltjes. In die tijd werkte ik in een klein café. Ik kreeg de mogelijkheid om in het café te exposeren samen met een andere collega, die prachtige pentekeningen maakte. We besloten elkaars werk als inspiratie te gebruiken. Zij maakte tekeningen gebaseerd op mijn mozaïek en ik maakte mozaïek gebaseerd op haar pentekeningen. Ik moest toen heel klein werken met streepjes en stippen en eigenlijk voelde ik direct dat dit de goede richting was. Als kind hield ik al heel erg van ritmes en patronen. Al snel liet ik het traditionele mozaïek los en ben ik deze kleine en gestructureerde manier van werken verder gaan ontwikkelen.”
Het hele interview lezen?
Benieuwd naar de rest van het artikel? Vraag dat hier onze Stijlgids aan en lees de rest van ons interview met Anouk Rosenhart.
